Henryk Żarski
„I czyż można być nieczułym na tę ekspresję ornamentacji, sztukę celebracji witalności, te koncerty graficznych rytmów i kolorowych dźwięków, tę instynktowną zdolność rozmieszczania i wyrażania postaci w przestrzeni!” tak napisał o malarstwie artysty Michel Tchevoz, pierwszy kurator Collection de L’Art Brut w Lozannie.
Obrazy Żarskiego to instynktownie przywołana współczesna potrzeba filozofii współ-istnienia, współ-bycia, stawania-się-w świecie. Można postrzegać je w dyskursie tworzenie pokrewieństwa. Wówczas obrazy te to manifestacje symbiotycznych, niehierarchicznych, międzygatunkowych więzi, opartych na praktyce odpowiedzialności, w których troska odgrywa kluczową rolę.
Narracje Żarskiego łączą wielość światów. Pszczoła wielkości człowieka, fruwa tuż przy nim, kot i pies spokojnie rozkładają się w kościele. Kwiaty, desenie kwietne tła splatające się z niebem. Pełna dekolonizacja świata i czasu, postrzeganego tu w niezauważalnym pięknie i radości współ-bycia-w.
Henryk Żarski urodził się w Jabelwaren w Niemczech, dokąd zostali zesłani jego rodzice podczas II Wojny Światowej. Do Polski przybył 1947 roku. Dane osobowe artysty określono na podstawie zapisu na kartce papieru przywiezionej z Niemiec, a także wypowiedzi o trzy lata starszego brata. Bracia zostali rozdzieleni, pozostawali w różnych placówkach opiekuńczych. Mimo podjetych poszukiwań nie udało się odnaleźć brata artysty. Obecnie outsider mieszka i tworzy w DPS Pakówka. Zaczął tworzyć około 45 roku życia, wówczas tez nawiązał kontakt werbalny ze światem. Do tej pory postrzegany był jako osoba głuchoniema. Maluje temperami na papierze i płótnie. Do głównych tematów należą przedstawienia religijne, zwierząt, podróży, Matki Boskiej, „Mamuśki’, pojazdów: rowerów, samochodów, powózki konnej.
Prace Henryka Żarskiego znajdują się w Collection de L’Art Brut w Lozannie, Museum Creation Franche w Begles, art)&(marges museum i w wielu innych