KEA TAWANA
/1935–2016/ „Na lądzie nie ma bezpiecznego miejsca”

Kea Tawana zaczęła zbierać materiały do ​Arki / swojego gigantycznego statku / pod koniec lat 60-tych XX wieku, niedługo po tym, jak Central Ward w Newark zostało zniszczone przez niepokoje społeczne.  W1982 roku artystka ukończyła budowę  arki, którą rozpoczęła w 1981 roku wykorzystując złom zbierany przez 20 lat, drewno i inne materiały z opuszczonych budynków w centralnej dzielnicy miasta.   Tworząc witraże na statku artystka użyła szkła  z opuszczonych kościołów i synagog w Newark, które przerobiła na własne projekty.  Arka stała się domem, hołdem dla historii tego obszaru i ikoną nadziei. Rama statku miała 86 stóp długości, 20 stóp szerokości i 28 stóp wysokości. Tawana zakładała, że Arka ma być zarówno rzeźbą, jak i statkiem zdolnym do żeglugi, dlatego też zmocniła gródź żelazem i zbudowała pięć wodoodpornych przedziałów stosując połączenia czopowe. Kea Tawana planowała popłynąć swoim statkiem / AKE Matsu Kaisha (Red Pine) do Japonii.

W 1986 roku została jednak eksmitowana i została zmuszona do przeniesienia swojego ogromnego statku po tym, jak firma deweloperska zakupiła ziemię przylegającą do kościoła i zażądała usunięcia Arki.  Tawana postanowiła przenieść Arkę na parking Afroamerykańskiej kongregacji Humanity Baptist,  gdzie pracowała jako dozorczyni i strażniczka. Wywołała jednak wielkie kontrowersje swoją pracą.  Rzecznik burmistrza wyraził także „dyskomfort” związany z jej tożsamością płciową i androgynicznym wyglądem. Artystka uzyskała wsparcie od Folk Art Society of America, krytyków sztuki i wielu innych grup społecznych, którzy stanęli w jej obronie. Kea Tawanę i  jej Arka uznano za „przekonujące symbole nadziei i ludzkiego potencjału w społeczności, która cierpiała z powodu burzliwej przeszłości”. Jednakże Departament Inżynierii Newark, pomimo, że nie wymieniono żadnych wad konstrukcyjnych, uznał Arkę jako niebezpieczną w 1987 roku i nakazał jej rozbiórkę. Decyzji tej nie zmieniły obszerne relacje w prasie, pochwały architektów i historyków sztuki, a nawet listy od dzieci z miejscowych szkół. Po tym, jak miasto zagroziło, że ukarze Kościół Baptystów za to, że nie wyeksmitował Tawany i jej dzieła, artystka podpisała zgodę na demontaż Arki, który zakończyła latem 1988 roku.

Zgodnie z opowieścią Kea Tawany artystka urodziła się w Japonii. Jej  matką była Japonka a  ojciec Amerykaninem,
inżynierem budownictwa lądowego. Artystka przyjechała do Stanów Zjednoczonych po drugiej wojnie światowej wraz z ojcem, po śmierci matki.


Nekrolog Tawany podaje jednak, że urodziła się w rezerwacie Indian z którego uciekła w wieku 12 lat. Przez kilka
lat pracowała  w różnych branżach budowlanych zanim osiedliła się w Newark w latach pięćdziesiątych XX wieku. Po
tym, jak została zmuszona do rozmontowania swojej Arki, przeniosła się do Port Jervis w stanie Nowy Jork, w zachodnim hrabstwie Orange. Mieszkała tam przez pozostałe lata aż do śmierci