Niezależnie od pory roku widziana była w futrze i charakterystycznym dla niej makijażem. Swoją twarz traktowała jak obraz, akcentując przesadnie poliki, brwi i usta. Z takim makijażem pojawia się też na performatywnych zdjęciach, które wykonywała w budkach fotograficznych. Podobnie jak swoją twarz, czarno białe fotografie retuszowała pisakami i farbami. Godie odgrywała archetypiczne role społeczne: artystki, złodziejki, damy, zakonnicy, famme fatale. Wcielając się w różne postaci budowała dystans do własnej osoby. Używane prze outsiderkę w dokamerowych performanach atrybuty: farby, kwiaty, banknoty, kamelie wzmacniają krytyczny przekaz jej prac. Fotografie Godie często stawały się certyfikatami obrazów, które od 1968 roku sprzedawała na schodach Art Institute of Chicago. Ich istnienie ujawniała tylko tym, których naprawdę lubiła. Wybrańcom sprzedawała prace odczyniając rytuał śpiewu i tańca.

Pytana o datę urodzenia, odpowiadała: „Nie obchodzę swoich urodzin, świętuję swój status artystki”.

Kolekcje: American Folk Art Museum, Smithsonian American Art Museum, Milwaukee Art Museum, abcd Collection i wiele innych