MADGE GILL
/1882–1961/

Od lat trzydziestych XX wieku Madge Gill cieszyła się reputacją medium w dzielnicy Upton Park. Organizowała w swoim domu seanse spirytystyczne, sporządzała horoskopy i wygłaszała spontaniczne przepowiednie. Jedno z prezentowanych zdjęć ukazuje artystkę w jej domu ubraną w wyhaftowaną przez siebie sukienkę,  którą stworzyła specjalnie na okoliczność seansów spirytystycznych.   

Artystka przez czterdzieści lat zachowywała opinię prawdziwej outsiderki – sąsiedzi wspominali jej niepokojące spojrzenie i ekscentryczne uwagi. 3 marca 1920 roku Madge Gill została po raz pierwszy „przejęta” przez siłę „Myrninerest” – jej przewodnika duchowego. Miała wtedy trzydzieści osiem lat. Jej kontakt z wyższą mocą miał trwać nieprzerwanie przez resztę jej życia. Przekazując wolę „Myrninerest” tworzyła hipnotyzujące rysunki tuszem na papierze, perkalu, pocztówkach, haftowane dywany, zasłony i suknie. Rysowała głównie czarnym atramentem, czasami używała koloru. Jej rysunki charakteryzują się geometrycznymi wzorami, płynną organiczną ornamentyką, przerywaną kobiecymi twarzami o wyrazistych oczach.

Kim były/są te twarze? Outsiderka zwierzyła się przyjaciółce, że każda twarz, ma głębokie znaczenie, lecz nie chce go ujawniać. W jednym z listów do wyżej wspomnianej Louise Morgan, artystka pisała, że  ​tworzenie sztuki stało się wielkim ciężarem: „Droga Louise, chciałbym być normalna”. Pod koniec życia bowiem artystka pracowała całymi nocami, ulegając uwodzicielskiej autohipnozie, która oddalała ją od rzeczywistości. Nadal wykonywała bogato zdobione poduszki, kołdry i suknie, lecz jej głównym medium stał się rysunek tuszem na pocztówkach, arkuszach papieru lub tektury oraz długich rolkach surowego perkalu. Artystka w transie wykonywała nawet sto pocztówek w ciągu jednego wieczoru.  Szalone improwizacje Gill mają niemal halucynacyjny charakter, a każda powierzchnia sugeruje zawrotne, quasi-architektoniczne przestrzenie.  Syn artystki skonstruował specjalny mechanizm, który umożliwiał przeglądanie zwoju pergalu. Madge Gill nie mogąc zobaczyć całości prac rozkładała je w ogrodzie.

W 2018 roku odkryto kolekcję jedenastu, zaginionych haftów Madge Gill. Patricia Beger- żona dealera antykami ujawniła, że dysponuje pracami artystki, które przechowywano na strychu po śmierci Gill w 1961 roku. Unikalne tkaniny pozostały w nieskazitelnym stanie. Po raz pierwszy zostały wystawione w William Morris Gallery, w Londynie.

Bio: Madge Gill urodziła się  jako nieślubna dziecko w wiktoriańskiej Anglii. Została wysłana do sierocińca, a później, gdy miała 14 lat do Kanady. Po powrocie do Londynu zamieszkała ze swoją ciotką, która wprowadziła ją w spirytualizm. Przeżyła nieszczęśliwe małżeństwo, śmierć syna i córki.

W wyniku długotrwałej choroby straciła widzenie w jednym oku.  Pogrążona w głębokiej depresji wykorzystywała sztukę jako sposób wyrażania swoich emocji.

Madge Gill nie chciała, aby jej prace były sprzedawane, wierząc,  że nie należą do niej,  lecz do „Myrninerest”.

Kolekcje: Prace przechowywane są w kolekcjach publicznych, w tym Collection de l’Art brut w Lozannie w Szwajcarii, LaM Museum w Lille we Francji, Centrum Pompidou we Francji i wielu wielu innych.