SISTER GERTRUDE MORGAN
Kaznodziejka i outsiderka /1900 - 1980/ uwielbiana przez niezależną publiczność Nowego Orleanu w latach 60-tych XX wieku.

Kaznodziejka i outsiderka uwielbiana przez niezależną publiczność Nowego Orleanu w latach 60-tych XX wieku. Tworzyła spirytualistyczne prace sygnując swoje obrazy jako: Czarny Anioł, Panna Młoda, Pielęgniarka Doktora Jezusa czy Mała Etiopia. Morgan doznała wielu objawień, które naznaczyły jej życie i twórczość. Pierwsze z objawień miało miejsce 30 grudnia 1934 roku, gdy siedząc w kuchni usłyszała Głos, który nakazał jej spakować się i iść. Sister Gertrude wyruszyła z misją do pobliskich stanów, podjęła pracę jako opiekunka dzieci i rozpoczęła swoją działalność kaznodziejki ulicy. Kiedy w 1939 roku przybyła do Nowego Orleanu poznała „Prorokinie”: Margaret Parker i Corę Williams, z którymi założyła misję, dając schronienie sierotom i uchodźcom. Na swoich obrazach Morgan przedstawiała „Prorokinie” zawsze ubrane w czarne suknie z białymi kołnierzykami i białymi mankietami. Aby utrzymać sierociniec kobiety grały i śpiewały gospel na ulicach miast, hodowały bydło, uprawiały warzywa, urządzały biesiady sąsiedzkie. Odwiedzały także więzienia, zapewniając duchowe przewodnictwo osadzonym.
W 1957 roku outsiderka otrzymała kolejne objawienie i powołała do istnienia własną misję „Everlasting Gospel Mission”. Porzuciła wtedy czarną suknię i założyła biały uniform pielęgniarki, widoczny na fotografiach Lee Fridlandera.

W 1960 roku artystka poznała Larry Borensteina, który zaprosił ją do swojej galerii. Tam artystka dawała występy muzyczne i pokazywała swoje prace.

Obrazy Sister Gertrude Morgan to narracje na temat jej objawień i ziemskiej misji oraz profetyczne teksty. Bywały one rekwizytami podczas wygłaszanych przez outsiderkę kazań. Prace powstawały na wszystkim, co akurat znajdowało się w zasięgu nowoorleańskiej kaznodziejki, od papierowych megafonów, styropianowych talerzy, wachlarzy po papier toaletowy.

Polecam:

Morgan Gertrude, Let’s Make A Record, New Orleans, Louisiana, Preservation Hall Recordings, 2004.

W 1970 roku Rod McKuen fan i kolekcjoner prac Morgana, wykorzystał trzynaście jej ilustracji do „Greatest hits of God