INSTYTUT CYBERNETYKI SZTUKI I GALERIA SPIŻ 7 W GDAŃSKU OSOWIE

Dziękuję Dorocie Grubby -Thiede i  Markowi Rogulskiemu za zaproszenie do wystawy, do której został włączony stworzony przez mnie album poświęcony artystce awangardowej i outsiderce – Fortunacie Obrąpalskiej.  Informację o artystce znajdziesz pod hasłem #eco-anarcho-feminzm.

INFORMACJA O WYSTAWIE:

ARTYŚCI: AL SZIA, JAKUB BIELAWSKI, SEBOL BEJSBOL, JOWAN CZERKAS, MIKOŁAJ DOBIES, TOMEK GADECKI, DOROTA GRUBBA: ALICE BECKER-HO + GUY DEBORD, BARTEK JARMOLIŃSKI, SŁAWOMIR LIPNICKI, MATEUSZ LENGLING, MI MIAESTAS: WANDA CZEŁKOWSKA, MATEUSZ PĘK, KATARZYNA PODPORA, MAREK ROGULSKI, ISSA SAMB + ANTJE MAJEWSKI, MAŁGORZATA SZAEFER: FORTUNATA OBRĄPALSKA, BOGUSŁAW SCHAEFFER, BRYGIDA SERAFIN, MATYLDA SOJA, WOJTEK SOSNOWSKI, HUBERT SZMUC, MIŁOSZ THIEDE: WITOSŁAW CZERWONKA + WOJCIECH ZAMIARA, WIKTOR TOMASZEWSKI, KAROLINA TUREK, JULIA TYMAŃSKA, XENIA URANOWA, MARIAN WARZECHA + MAŁGORZATA MACHARSKA-WARZECHA, VIKTORIA WIĘCKOWSKA, IREK WOJTCZAK, EWA ZARZYCKA

Organizacja: Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS
Kurator, koncepcja: dr. Marek Rogulski
Współpraca kuratorska: dr. Dorota Grubba -Thiede, dr. hab. Mateusz Pęk

DESYGNATY i AKCYDENSY

Wystawa problemowa sztuki współczesnej, performans, koncert zasięg krajowy, ogólnopolski Desygnat każdy konkretny obiekt pasujący do nazwy lub, ściślej, każda rzecz oznaczana przez dany znak. Akcydensy – dyskretne (zmienione stany świadomości) a w teorii poznania, także: właściwości nieistotne. Według socjologicznej teorii Thomasa Kuhna – natura świata społecznego oraz rodzaj teorii jaki wymusza mają głębokie implikacje dla sposobu konstruowania twierdzeń teoretycznych i sposobu wiązania ich w schematy teoretyczne. Ludzkie zachowanie społeczne jest zorganizowane przez symboliczne oznaczenie wszelkich aspektów otoczenia, zarówno fizycznego jak i społecznego (S. Stryker). Sztuka bez polityki (rozumianej jako społeczne reality uwarunkowań) nie może istnieć ale jest od niej odmienna i względnie autonomiczna – podobnie jak psychika bez ożywionego ciała nie może istnieć ale jest odmienna i autonomiczna od procesów czysto fizycznych (A. Chmielecki). W powyższym kontekście możemy przyjąć, iż działanie artystyczne można postrzegać jako proces tworzenia i określania wzorów aktywności, które odnoszą się do warunkowania społecznego koncepcji form i przejawień sztuki oraz postaw i celów. Jest to więc kwestia wartości, jaką nadaje
się w procesie społecznym aktywności artystycznej. Jeśli chcemy rzeczywiście opisać człowieka jako układ poznawczy, musimy badać jego system wartości; system ten jest bowiem jednym z głównych regulatorów czynności ludzkich. (Kozielecki) Skoro społeczny kontekst jest tak ważny w interpretacji aktywności artystycznych to gdy mamy już tą wiedzę, to jak chcemy jej używać? Jak badać zjawiska, fenomeny sztuki? Jak następuje synchronizacja wypowiedzi artystycznych z doświadczeniem (koniecznością) umocowanym w wymiarze społecznym? W jaki sposób świadomość upływu czasu i wspomnienia dają zdolność obserwacji samego siebie i procesu prowadzonego wewnątrz umysłu (problem intruza). W jaki sposób rzeczy nieistotne, poboczne, akcydensowe poprzez akty artystyczne oddziaływać mogą na sposób rozumienia rzeczywistości, kształtowanie się nowych pojęć i konstruowanie wyobraźni społecznej a ostatecznie na zmianę konfiguracji elementów uznawanych za ważne w kulturze?

Marek Rogulski